فقط بگو..نمی شنوم!قول می دهم!

با من حرف بزن...

از خودت بگو

از روزگارت

امروز فکر می کردم...

فکر می کردم که کاش دوستی داشتم که برایش می گفتم...

از همه ی چیز هایی که نمی توانم بگویم...

می گفتم و می گفتم...

و او گوش نمی داد

و به من توجه نمی کرد...

شاید وقتی من برایش از همه ی چیزهای ممنوعه ام می گفتم

 او به این فکر می کرد که من امروز چقدر فرق کرده ام

یا رنگ چشمانم چقدر روشن تر شده

یا موهایم را تازه کوتاه کرده ام

یا این لباس تازه چقدر به من می آید

یا از وقتی دانشگاه می روم همه چیز بهتر شده

یا...

و من باز هم برایش حرف می زدم

و او بدون هیچ دلداری به من گوش نمی داد

من حرف می زدم

و او در فکر های خود بود

من به چنین دوستی نیاز دارم

کسی که نشنود

کسی که حرف نزند...

تو هم برای من بگو

قول می دهم گوش ندهم

قول می دهم فقط به چشم هایت خیره شوم

بدون هیچ فکری

فقط باشم تا کسی باشد برایش بگویی

از ممنوعه هایت بگو

من نمی شنوم

از داشته ها و نداشته هایت

من کر می شوم...حتی اگر بخواهی کور هم.

فقط بگو

نمی شنوم!

نیلوفر مهر88

پ.ن

راستش خودم عکس  این نوشته رو می بینم خیلی می ترسم!!وحشتناک!