خونه ی نیلوفر

بیا و ناگهانی دفترم را از زیر دستم بکش و بخوان ...

خونه ی نیلوفر

بیا و ناگهانی دفترم را از زیر دستم بکش و بخوان ...

دلشوره

با توام

ای لنگر تسکین
ای تکانهای دل!
ای آرامش ساحل!
با توام
ای نور!
ای منشور!
ای تمام طیفهای آفتابی!
ای کبود ارغوانی!
ای بنفش آبی!
با توام ای شور, ای دلشوره شیرین!
با توام
ای شادی غمگین!
با توام
ای غم!
غم مبهم!
ای نمی دانم!
هر چه هستی باش!
اما کاش...
نه
جز اینم آرزویی نیست:
هر چه هستی باش!

اما باش!

قیصر امین پور

دلشوره دارم...

ازصبح دلشوره دارم....

دلم برای خودم شور می زند...

برای تو

تا به حال به خاطر من دلشوره گرفته ای؟

تا به حال شده ناگهان دلت برای من و صدایم،برای من و حماقت هایم تنگ شود؟

گاهی وقت ها زیاد لبریز که می شوم؛

خوب نمی بینم...

گاهی وقت ها؛

کر می شوم...

گاهی وقت ها هم؛

لال!

تا به حال شده قرار نداشته باشی؟آرام نباشی؟

دلشوره دارم برای خودمان...

نیلوفر.آذر 88

پ.ن

اون جمله ای رو که با غرور نوشته بودی یادم رفته!دوباره می خوامش...!!!می خوامش...

پ.ن

هوراااااا...سیم کارتم درست شد

جالبه...از دیشب سیم کارت من که سوخته بود هیچ!گوشی بابام رو که همش میگفت در دسترس نیست!تازه تونستیم با بابا تماس بگیریم!کلی نگران بودیم!تلفنا هم که همش این روزا خط رو خط میشه!

خدا به این مملکت رحم کنه!خدا به همه ی ما رحم کنه!

پ.ن

سیاست....برای مملکت هم دلم شور می زند!!!

نیلوفر دوشنبه 16 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 09:58 ب.ظ

نظرات 12 + ارسال نظر

بهاره دوشنبه 16 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 10:33 ب.ظ

خوشحالم که تو وبلاگت بهت تبریک میگم عزیزم!!!!!!
تولد تولد تولد......با کلی ارزوهای قشنگ قشنگ گلم
عصر که دیدم smsام نرسیده دیگه
دلم برات کلی تنگ شده
میبوسمت:*

مرسی عزیزم..:*
دل منم تنگ شده...ایشالا می بینیم همو زود:)
:*:*

مهیار رشیدیان دوشنبه 16 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 11:06 ب.ظ http://www.tahzir.blogfa.com

سلام . خوش آمدید . قدم بر چشم من گذاشتید . باشید و ببالید . و اگر هنوز هم ساکن مشهد هستید ، درخواست می کنم هر گاه نگاهتان به آن گنبد طلا افتاد نام من را یاد کنید و دعایی در حق این حقیر که بسیار مشتاق آن در و درگاهم ... منتظر حضور دوباره تان ...

ممنونم از این همه لطف شما.اگه قابل باشم حتما برای شما هم دعا می کنم.ان شاالله به زودی زود دوباره میاید.
ممنونم بازم

نیما۱۳۹۴ سه‌شنبه 17 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 12:06 ق.ظ http://www.nima1394.blogfa.com

چشه مملکت به این گل وبلبلی
تو همه چی اولیم خب مگه چیه

آره ماشالا!
هیچیش نیس!

Uncreated سه‌شنبه 17 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 12:17 ق.ظ

آره...خوب می فهمم بی قراری رو
فکر کنم همش زیره سره تو بوده ها!واسه امروز که تو قرار بوده به دنیا بیای،همه نفساشون تو سینه حبس شده بوده! حتی آنتن موبایل ها هم مثل همون کوه های سبز،می رفتن و میومدن!تا اینکه تو اومدی...!:دی

نه بابا!:دی
همچینم نبود...من یواشکی اومدم به خدا:پی

محمود سه‌شنبه 17 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 02:54 ق.ظ http://my-idle-talks.blogspot.com/

مشکوکی کدوم جمله ای که با غرور بود باز هم شعری زیبا گفتی ! یک شعر زشت بگو جدی میگم !

این بار دیگه خودم اعتراف می کنم مشکوکم:دی

محمود سه‌شنبه 17 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 02:57 ق.ظ http://my-idle-talks.blogspot.com/

یادمان رفت ...

نیلوفر باشید ‎( از نظر بوداییان ) ‎- محمود

ممنون
درود بر هرکه نیلوفر است:)

سیامک سالکی سه‌شنبه 17 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 05:09 ق.ظ http://tighoabrisham.blogsky.com

سلام، خوبی؟
روح قیصر امین پور عزیز و دوست داشتنی شاد.

چقدر از این بخش شعرت خوشم اومد:
گاهی وقت ها زیاد لبریز که می شوم؛ خوب نمی بینم... گاهی وقت ها؛ کر می شوم... گاهی وقت ها هم؛ لال.

انشاالله خدا همه رو عاقبت به خیر کنه.

فعلا.