خونه ی نیلوفر

بیا و ناگهانی دفترم را از زیر دستم بکش و بخوان ...

خونه ی نیلوفر

بیا و ناگهانی دفترم را از زیر دستم بکش و بخوان ...

پست خیلی مهم!

داشتم آرشیو نوشته هام رو نگاه می کردم...

یاد روزهایی که همش با هم می رفتیم سفر...!یاد خیلی چیزها به خیر...!

دلم دوباره سفر می خواد...

نیلوفر جمعه 11 دی‌ماه سال 1388 ساعت 11:44 ب.ظ

نظرات 7 + ارسال نظر

مج جمعه 11 دی‌ماه سال 1388 ساعت 11:51 ب.ظ http://pa2ogh.blogsky.com/

این از اون کامنت هایی که فقط تو اون و خدا می دونه چیه. همون قدر غم داره که مملوع از شادیست.

خوشحالم که این طوره...اگه غمش زیاد باشه یا اگه شادیش زیاد باشه اون موقع اس که دیگه زیبا نیس:)

نیما1394 شنبه 12 دی‌ماه سال 1388 ساعت 09:57 ق.ظ

آره یادش به خیر چه قدر خوش گذشت من که هیچوقت یادم نمیره

خوشم میاد که باز هم کم نیاوردین:))
آقا اگه قرار باشه همه نوشته های ما رو به خودشون بگیرن که روزگارمون سیاس آق معلم;)

علیرضا-نیما شنبه 12 دی‌ماه سال 1388 ساعت 12:03 ب.ظ http://www.nadem.ir

با زیباترین گلها به ملاقات ام بیا
اما یادت باشد
به گل فروش بسپار
بوی گلها را در باغچه خودش نگه دارد
اصلا برایم گل مصنوعی بیاور
و چند قطره از عطر خودت را
که در آن می پاشی
نه، نه، صبر کن!
لطفا همه اینها را فراموش کن!
خودت بیا!
فقط
زود!
----
بهانه ی خوبیه... راستی خاطراتت رو همراه خودت سفر نمی بری؟
کاش هرگز خاطره باز نبودم.... کاش
شاد باشی