الف، من، تو/
قسم به حافظه/و آنچه که در او می ماند/
***
حافظه آدم های غمگین قوی است
مثلا می دانند
کجای کدام خیابان
آن روز
مُردند
یا کدام حرف یکی
آتش به پایشان کرد
یا کی مثلا
از خوشبختی نوشتند
آدم های غمدار
آدم های توی تنهایی زنده
با همه مهربانند
جز با خودشان
*تلفیقی از دوشعر.بازخوانی ِ یک وبلاگ قدیمی.
سلام به دوست عزیز
وبلاگ قشنگی داری
شعرت هم قشنگه
من وزهرا هرکاری کردیم که در بخش نظر دهی ها شکلت بزاریم نتونستیم
لطفا میشه بهمون یادبدی
بای بای
ممنونم دوست من
راستش خودم برای نظراتم شکلک نذاشتم...یکی از دوستام زحمتشو کشیده...ولی کدشو باید بذاری تو قالب ِ نظراتِ وبلاگت.
فعلا
کاش می اموختیم خودمون مهم تریم .
اوهوم...
این روزها که می گذرد ، هر روز
احساس می کنم که کسی در باد
فریاد می زند
از عمق جاده های مه آلود
یک آشنای قدیمی صدا می زند
آهنگ آشنای او
مثل عبور نور
مثل عبور نوروز
مثل صدای آمدن روز است...
(مرحوم دکتر قیصر امین پور)
سبز باشی گل نیلوفر
آفرین بر تو فرزند فردای ایران زمین!
درود بر ایمان نابت و پدران و مادرانی که تو را همنشین هنر و هنرمندی پرورش داده اند. بدین امید که به کمک خداوند در مسیر کمال و کوشش از نفس نیفتید و در جوار هنر به دانش و آگاهی خود بیفزایید.
سلام.وبلاگت قشنگه.اگه دوس داری تبادل لینک کنیم به وبلاگم سر بزن.
خیلی صادقانه و قشنگه
salam
ghashang minevisi
be manam sar bezan khoshhal misham
movafagh bashi
ممنون.وبلاگتون رو دیدم.
شما هم موفق باشید.