سلام...
گوربابای همه ی دنیا و همه ی آینده های نیامده!!!
به درک که آینده ای نیست...من شادم...ما شادیم...
به درک ...
نیلوفر،یک دل به دریا زده
سرازیری دنیا را طی میکنم...
با همه ی خطر هایی که در کمینند...
ممکن است در گذر از این پیچ متلاشی شوم.
ممکن است پیچ بعدی...شاید هم بعدی...
اما باکی نیست...
که می ارزد به همه ی این ها ...
می ارزد به پاشیده شدن مغزم ...!
در تصادف با روزگار.
می ارزد به از دست دادن تمام اندامم...
در رسیدن به لحظات با تو بودن.
می ارزد به نا بینا شدن...
اما حس کردن تو.
می ارزد به لمس شدن تمام بدنم...
اما لحظه ای بودن با تو.
نمی ارزد؟
میدانی که می ارزد...
نیلوفر.تیر 88
سلام نیلوفر خانم
اگه حتی بین ما فاصله یک نفسه نفس منو بگیر
برای یکی شدن اگه مرگ من بسه نفس منو بگیر
فکر کنم به شعرت میاد
میبینم که اهل ریسک کردن شدی دختر.
مواظب خودت باش