خب بالاخره برگشتم خونه... 

واقعا راست می گن که: 

هیچ جا خونه ی آدم نمیشه... 

هیچ جا خونه ی آدم نمیشه...چون 

این جاست که اینترنت دارم... 

این جاست که هر چی بخوام می پوشم... 

این جاست که هرجا بخوام می رم... 

این جاست که با کسایی که دوس دارم رفت و آمد می کنم... 

این جاست که هر چی بخوام می خرم...هر چی بخوام می خورم... 

خلاصه این جاست که همه چی مال منه... 

همه ی وسایل رو با سلیقه ی خودم چیدم... 

همه چیز رو خودمون خریدیم...و همه چیز برام آشناس... 

سلیقه ای که تو خونه به کار رفته برام آشناست... 

اما وقتی سفر بودیم احساس می کردم هر جا میرم یه چیزایی سر جاش نیس...گاهی حتی اعصابم به هم می ریخت...از بی شلیقگی بعضیا حرص می خوردم... 

اما این خونه هر طور که باشه بازم برام طعم آشنایی داره... 

خلاصه...این جا رو دوس دارم کلیییییییییییییییییییی...:)