امروز با یکی از بزرگترین مشغله های فکریم رو به رو شدم،چیزی که چند ساله ذهنم رو درگیر کرده،از اون دست مسایلی که هیچ راه گریزی ازشون نیست و هیچ وقت هم نمیشه نادیده گرفتشون.

رسیدم به چیزی که دقیقا بهش میگن چالش. چالشی برای حفظ آرامش. باید این موقع ها شعارهایی که همیشه میدم رو عملی کنم. وگرنه میشم مجموعه ای از شعارها که فقط حرف و حرف و حرفم ... 

این جور جاها باید تلاشم برای حفظ آرامش نتیجه بده. چند روز پیش مطلبی خوندم درباره ی معنی آرامش:

"آرامش آن چیزی نیست که در مکانی بی سر و صدا، بی مشکل، بی دغدغه یافت می شود، آرامش آن چیزی است که می گذارد در میان شرایط سخت، آرامش در قلب ما حفظ شود. این تنها معنای حقیقی آرامش است."

ودارم فکر می کنم اون چیه که توی شرایط سخت میذاره قلبم آروم باشه؟